Toen, op 02 augustus 1950: koningin Juliana opende het zustershuis.
Op 2 augustus 1950 bracht H.M. Koningin Juliana een bezoek aan Hardenberg. Eerst verrichtte ze de officiële opening van het nationale kamp van de padvinders in Ommen ter gelegenheid van het 40-jarig bestaan van de Padvinderij in Nederland. Vervolgens reisde de koningin naar Hardenberg, alwaar ze het nieuwe zustershuis bij het ziekenhuis van de Röpcke-Zweers Stichting officieel opende.
“Bijna de gehele bevolking van Noordoost-Overijssel had zich die middag verzameld in het fraai versierde centrum van dit gebied, Hardenberg, ter gelegenheid van het bezoek van Koningin Juliana. Hare Majesteit arriveerde uit de richting Ommen en bij haar tocht door de stad werd zij door duizenden toeschouwers hartelijk toegejuicht. Bij het Röpcke-Zweers ziekenhuis, welks zusterhuis de Koningin officieel zou openen, stapte Koningin Juliana, die o.a. vergezeld werd door de Commissaris der Koningin in Overijssel, uit de auto. Zij werd ontvangen door de burgemeester van Hardenberg, mr. J.A.M. van Oorschot, die het voltallige bestuur van het Groene Kruis, dat het ziekenhuis exploiteert, aan de majesteit voorstelde. Zuster Reurink bood de Koningin op een fluwelen kussen een zilveren schaar aan, waarmee de Koningin het voor de ingang gespannen Oranje lint doorknipte en daarmee onder luid gejuich van de talrijke toeschouwers het zusterhuis officieel opende. Koningin Juliana bezichtigde daarna het zusterhuis, waarin 23 zusters gehuisvest kunnen worden en het ziekenhuis.
Burgemeester Van Oorschot houdt de parasol vast, in gezelschap van o.a. dichter Van Laar.
Omringd door de patiënten uit de tbc-barak werd op het grasveld voor het ziekenhuis de thee gebruikt, waarbij H.M. zich hartelijk met de aanwezigen onderhield. Na afloop begroette H.M. nog de andere patiënten, die een plaatsje in de serre hadden gevonden. Vervolgens maakte de vorstin een tocht door het fraai met bloemen en oranje, en rood-wit-blauwe vlaggen versierde Hardenberg.”
reactie Roel Gritter:
Het lijkt alsof koningin Juliana een gebakje in haar hand heeft. Luttenaar Van Laar (de dichter) zit tegenover haar. Zijn kinderen vertelden over dit bezoek het volgende:
“Toen de taartjes werden geserveerd, bleek dat alleen koningin Juliana een gebaksvorkje had gekregen. De anderen moesten zich maar zien te redden. Toen Juliana dit zag, at ze het gebakje ook maar met haar handen op, zodat de andere aanwezigen zich niet hoefden te generen.”